acupunctuur na hersenvliesontsteking

Op 8 oktober 1999 werd Britt, toen 14 maanden oud, ‘s avonds opgenomen in het LUMC te Leiden met hersenvliesontsteking. Ze was er zo slecht aan toe dat voor haar leven werd gevreesd.

Ineens koorts

‘s Middags rond 1 uur had ze ineens 39oC koorts. Omdat er tanden en kiezen aan zaten te komen was er geen reden om de huisarts te bellen. Om 3 uur ‘s middags kwam mijn moeder, onze oppas, hier thuis oppassen omdat ik toch niet met Britt naar buiten wilde. Zo kon ik even naar onze slijterij, waarin ik samen met mijn man werk. Toen ik om half zeven weer thuis kwam zat Britt bij mijn moeder op schoot te slapen. Zo ligt ze de hele middag al lekker te slapen zei mijn moeder.

Grauw en warm

Ik schrok van Britt. Ze zag er grauw uit en voelde behoorlijk warm aan. Ze huilde niet maar kreunde echt.?Toen ze begon te spugen heb ik toch de huisarts gebeld. Hij vroeg mij om kwart voor acht naar de praktijk te komen. Toen ik haar gelijk daarna een schone luier wilde geven om haar te temperaturen, schrok ik behoorlijk. In haar lies zat een plek zo groot als een rijksdaalder en de kleur was rood/paars. Ook wilde Britt al niet plat op de bank liggen. Haar temperatuur was 40.7oC.

Huisarts

Direct heb ik de dienstdoende huisarts weer teruggebeld. In mijn hoofd maalden mijn hersens op volle toeren en mijn maag draaide wel tien keer in hetrond. Ze zal toch geen hersenvliesontsteking hebben??? Terwijl de huisarts arriveerde waren er ondertussen meer rode puntjes over haar hele lichaam komen opzetten. Na haar gecontroleerd te hebben, heeft hij direct het ziekenhuis gebeld. 

In volle vaart naar het Leids Universitair Medisch Centrum

Met de ambulance werden wij in volle vaart naar het ziekenhuis gebracht. Alles ging zo snel en toen ze in de ambulance voor de 2e keer begon te spugen raakte ze ook buiten bewustzijn. Op de EHBO bij de ingang stonden al 2 verpleegkundigen klaar. In de behandelkamer waren ze binnen mum van tijd met 6 man bezig met Britt. Overal slangetjes en apparatuur en alleen een luier aan. Ze werd van boven tot onder gecontroleerd, bloed afgenomen, ruggenprik en ze kreeg ook alvast een flinke shot antibiotica toegediend. Gelukkig kon ze in het LUMC op de kinder Intensive Care terecht.

Steun van de verpleging

De verpleging was daar fantastisch. Ze steunden ons waar ze konden, vooral de eerste 2 nachten dat we naast haar bedje hebben gezeten. Britt heeft in totaal 2,5 dag op de kinder IC gelegen. Daarna heeft ze nog een week op kinderneurologie gelegen. Dan ben je blij als ze mee naar huis mag, maar dan beginnen zich nieuwe problemen voor te doen.?Door het hele gebeuren was Britt erg angstig en paniekerig geworden om alleen te zijn zonder mij.

Ze sliep slecht

‘s Nachts sliep ze slecht tot niet, als ze wel sliep was het boven op mijn buit als een baby met haar handjes en haar benen om mijn middel geklemd. De kinderarts schreef Nedeltran, een slaapmiddel, voor. Na dit 2 weken gebruikt te hebben zijn we daar mee gestopt.

Acupuncturist

Via via zijn we toen bij een acupuncturist terecht gekomen. Deze plakte bij Britt 4 magneetpleisters op. De eerste twee waren voor haar Ying en Yang om haar algehele energiebaan in controle te krijgen. De andere twee om haar negatieve energie om te zetten in positieve energie. Nu, ruim een half jaar later, slaapt ze eindelijk ‘s nachts door. Het frappante van de magneetpleister is, dat als ze eraf zijn, Brit ‘s nachts huilend wakker wordt. Zodra ze er weer op zitten slaapt ze ‘s nachts weer door, dus voorlopig zit ze nog wel aan die pleisters vast.

Door het oog van de naald

Al met al is Britt door het oog van de naald gegaan. Britt heeft lichamelijk gezien geen restverschijnselen overgehouden aan de hersenvliesontsteking. Ze is een vrolijk en pittig kind en weet wat ze wil.?

Meningitis verhalen

Na het boekje met “meningitis verhalen” te hebben gelezen, welke je in éen adem uitleest, wilde ik mijn verhaal aan jullie kwijt. De meeste mensen denken namelijk dat meningitis patiënten zonder zichtbare restverschijnselen weer helemaal gezond zijn. Maar je hele leven staat daarna op z’n kop en het duurt weer een hele tijd voordat het weer in het normale is.?
Tevens wil ik hiermee zeggen dat als het ziekenhuis na een slaapmiddel het niet meer weet, er toch andere manieren zijn om bepaalde “naweëen” te verhelpen.?

A. F. te R.