De laatste nms dag, wat ook meteen een reünie was?
Zondag 5 oktober 2025 was het zover: de reünie en laatste familiedag van de Nederlandse meningitis Stichting. De datum was mooi omdat het ook wereld meningitis dag was. De dag vond plaats in Dierenpark Amersfoort.
Mijn ochtend begon rond 07.00. Samen met mijn moeder ben ik om 08.00 in de auto gestapt richting Amersfoort. Daar aangekomen was het zoeken naar een parkeerplaats waar geen water of in ieder geval niet zoveel water op lag. Alles uitgeladen, en naar de ingang. Het was nog aan het regenen toen we bij de ingang kwamen. Hier stonden twee van de organisatoren om ons te ontvangen. Hier kreeg ik ook nog een klein cadeautje dit omdat ik na mijn operatie er toch bij was. We kregen een plattegrond en mochten naar de ruimte waar het ochtendprogramma plaats zou vinden.
We kwamen eigenlijk iets te vroeg aan in die ruimte. Er werd nog opgebouwd, maar omdat het nog regende was het geen probleem. We hebben iedereen begroet die er al was en hier en daar een praatje gemaakt. Daarna hebben we de t-shirts en naambordjes opgehaald. Hierop stond in welke groep je ingedeeld was. In mijn geval was het een beer, mijn moeder zat bij zebra. Alle groepen hadden een dier als thema en een tekst die bij dat dier hoort.
Langzaamaan stroomde iedereen binnen. We kregen koffie of thee met wat lekkers. Iets later dan gepland begon de dag. We hebben eerst naar verhalen van ouders en van mensen die ziek zijn geweest geluisterd.
Ik was ook een van de sprekers en mocht mijn verhaal als tweede doen. Ik vond het ondanks dat ik het vaker gedaan heb toch spannend.
Ook omdat er voor mij een vergelijkbaar verhaal was van een ouder waarvan de zoon was overleden. Dat proces was een kopie van dat van mij alleen stond ik daar. Bij sommige verhalen had ik het zwaar en dat kon ik merken. Ik was moe en kreeg hoofdpijn.
Na de verhalen gingen we verder in de groepen. De groep beer 🐻 was de groep van jongvolwassenen die allemaal ziek geweest zijn. De meeste kende ik al van de verschillende bijeenkomsten. Maar we hebben toch een voorstel rondje gedaan. Hier werd benoemd welke variant je gehad hebt en wat de gevolgen zijn. We bespraken ook wat anders zou kunnen en wat wij doen als we ergens last van hebben. We kwamen eigenlijk tot de conclusie dat dieren de beste therapie zijn en dat er nog veel niet bekend is. Ook werden er plannen gemaakt over eventueel een soort van doorstart. Dit moeten we nog bespreken en uitwerken. We zouden het jammer vinden dat anderen de stichting missen en daardoor de kennis verdwijnt. We hebben in ieder geval een WhatsApp groep gemaakt voor de jongvolwassenen binnen de groep om contact te houden.
Na de groepsbespreking was het tijd voor de lunch. Er was veel keuze tussen broodjes. Ook was er weer tijd voor koffie, thee en waar ik later pas achter kwam dat fris ook een optie was. Heerlijk gegeten en bij anderen bijgekletst werden we bij elkaar geroepen voor de groepsfoto. Deze werd buiten gemaakt voor het apeneiland. De groep was ongeveer 80 personen dus dat was passen en dicht tegen elkaar aan staan/zitten. Hierna weer naar binnen. Eigenlijk was het vaste programma redelijk afgelopen. Er waren nog een aantal mensen die nog een couplet van het lied in gingen zingen. En daarna ben ik nog heel even het park in geweest. Dit omdat ik toch wel overprikkeld was en nog auto moest rijden. Dan kon ik even met iets anders bezig zijn dan in de focus modus. Daar nog wat foto's gemaakt die her en der al gedeeld zijn. Maar deze wil ik jullie niet onthouden.
De stoere leeuw 🦁. Dit symboliseert voor mij kracht om door te gaan ondanks de moeilijke momenten.
Na het rondje park vertrokken we naar huis waar we rond 18.00 aankwamen. Door de vermoeidheid ben ik om 21.00 op bed gaan liggen. De dag erna uitgerust. Ik merkte toch dat ik het zwaar had.
De planning voor de toekomst is nog niet bekend maar we hebben plannen. Zodra het bekend is zal dit vast gemeld worden. Dus blijf vooral de website bezoeken!