Sylvano menB in 2023

Evelyn: "In februari is onze zoon Sylvano (20) levensbedreigend ziek geweest door de meningokokken B bacterie. Hij had zowel hersenvliesontsteking als bloedvergiftiging.
Na 4 dagen IC mocht hij naar de verpleegafdeling voor verder herstel. Het was een gecompliceerd proces, waarbij hij eigenlijk drie keer door het oog van de naald is gekropen. Wat een traumatische ervaring.

Sylvano is in 2017 gevaccineerd tegen meningokokken ACWY, hij werd ziek door meningokokken B.

Hoe het begon

Sylvano zat in de trein op weg naar Groningen om daar te draaien, hij is dj naast zijn studie. In de trein voelde hij zich grieperig worden. Eenmaal in Groningen voelde hij zich steeds zieker en later op de avond appte zijn vriendin. Ik heb hem gebeld zo van: "Moet ik je even ophalen?". En hij gaf aan: “Ik voel me te beroerd om nog in de auto te zitten, ik ga hier naar bed.”
Zijn vriendin moest die nacht werken maar haar moeder is elk half uur bij hem gaan kijken. Tegen half 5 in de ochtend belde hij zijn vriendin en zei dat ‘ie zich zo ziek voelde. 's Morgens werden wij gebeld, hij had vlekjes en kreeg zijn kin niet op de borst.  Ze belden de huisartsenpost en brachten hem erheen. Wij zijn daar gelijk heengereden.

Bij de huisartsenpost

Toen we bij de huisartsenpost aankwamen was het echt schrikken. Het was alsof hij met hagel was beschoten, overal plekjes, veel kleine en een paar grote. Te ziek om op zijn benen te staan. De arts zag gelijk de ernst er van in en mijn man en ik mochten bij hem blijven. Alles deed zo'n pijn, elke aanraking, zijn hoofd.

“U moet mijn kind beter maken!”

Naar de IC

Hij was zo ziek dat hij naar de IC moest (ziekenhuis Heerenveen). Wij moesten in de familiekamer wachten. En toen kwam er een arts en ik dacht:  “Hij gaat zeggen dat het goed komt”.
Maar hij zei niks. En ik kon niks anders uitbrengen dan: “U moet mijn kind beter maken!” We kregen de boodschap dat Sylvano heel ernstig ziek was en ze niet wisten of hij het ging redden. Die angst, nooit vergeet je die!

Mijn man en ik bleven bij hem op de IC. Zijn oudere broers en vriendin waren achter het glas. Sylvano kon niks bewegen, alles deed hem heel erg pijn. De zware pijnstilling leek iets verlichting te geven en de verpleging stuurde ons ’s nachts naar huis om wat slaap te plakken.  

Voor we gingen slapen hebben we de IC gebeld. Een verpleegkundige zat naast hem en we spraken zowel Sylvano als de verpleegkundige. Er werd gezegd: “Jullie kunnen gaan slapen, hij is stabiel, wel heel ziek maar niet kritiek”.

Enigszins gerustgesteld legden we ons hoofd op het kussen tot we door het ziekenhuis werden gebeld; we moesten gelijk met het hele gezin komen. Ze dachten dat Sylvano een hartinfarct had gekregen. Het zag er slecht uit en hij is die nacht naar het ziekenhuis in Leeuwarden gebracht 

Geen hartinfarct

"De route van Steenwijk naar Heerenveen, niet wetend of we ons kind nog levend zouden zien…"

De volgende morgen onderweg naar Leeuwarden belden we hoe zijn nacht was geweest. Ze zeiden goed.
We hingen op en na 10 minuten werden we gebeld. We moesten meteen komen, Sylvano had erg veel pijn in zijn buik en ze vertrouwden het niet. Hij was erg zwak en, zo bleek, met de hartcatheterisatie hadden ze een slagader geraakt wat een enorme inwendige bloeding had veroorzaakt. Hij moest, zo ziek als hij was, naar de operatiekamer voor een operatie.

Na 4 dagen IC gloorde er eindelijk wat licht aan de horizon; hij mocht van de IC naar een 1- persoonskamer. De bloeding heeft hem nog aardig parten gespeeld omdat de ontstekingswaarden erg hoog bleven door de hematoom die is ontstaan. En hij raakte ernstig verzwakt en vermagerd. Maar na 2 weken mocht hij naar huis!

De eerste dagen kon Sylvano amper tot het huis van de buren lopen en sliep hij slecht. Maar langzamerhand ging hij stapjes vooruit.

Zorg en nazorg

"De zorg en nazorg na de ic opname waren echt heel fijn"

Door veel met elkaar te praten verwerken we wat er gebeurd is. Vorig weekend had hij iets onschuldigs, maar moest in het weekend naar de eerste hulp. Er was achteraf niks aan de hand, maar we zagen bij hem en merkten het ook bij ons zelf; toch enorme onrust en moeilijk kunnen relativeren. De angst zit gelijk weer in je systeem.

Was hij niet zo ziek geweest, hadden we er denk ik nuchter op gereageerd. Maar je merkt gewoon dat je gelijk alert bent. Uiteindelijk zal dat slijten en we kijken vooruit. Sylvano pakt zijn leventje weer op en we willen hem niet in een glazen kastje zetten, Het leven moet weer geleefd worden, zoals het bij een 20-jarige hoort!

Maar wat er is gebeurd, vergeten we nooit meer. Hoe een sterke en sportieve jongen in een paar uur tijd zo ziek kan zijn en voor zijn leven moet vechten; het blijft bizar. Maar we gaan weer voorwaarts!

Geen blijvende gevolgen

Sylvano heeft geen blijvende restschade overgehouden, niet fysiek en niet in het bolletje. Hij hoopt september zijn studie rechten weer op te pakken en zijn baan als dj. En hij hoopt dan ook op kamers te gaan wonen.

"Wij zijn dankbare mensen.”

Sylvano

"Meningokokken kun je niet uitsluiten, ondanks de vaccinatie die je via het rijksvaccinatieprogramma wordt aangeboden. Want die beschermt tegen ACWY en niet tegen B.
Alert blijven op symptomen is dus belangrijk. Adquaat handelen kan levensreddend zijn - maar is nooit een garantie. Altijd een arts raadplegen bij symptomen als:

• heftige griepverschijnselen
• kin niet op de borst krijgen
• hoofdpijn
• overal pijn 
• vlekjes"

Redactie: Symptomen van hersenvliesontsteking en bloedvergiftiging door meningokokkenziekte hoeven niet altijd tegelijkertijd voor te komen en zijn per persoon verschillend. Meer informatie over symptomen.