Neonataal 6 dgn na geboorte

Wij werden met (neonatale) meningitis geconfronteerd na de geboorte van onze zoon. Hij heeft een moeizame geboorte gehad: ik bleek galblaasontsteking te hebben waardoor ik koorts kreeg. Hierdoor begonnen de weeën (in de 37e week) en moest ik bevallen aangezien onze zoon het inmiddels knap warm/benauwd kreeg in mijn buik. Eenmaal geboren herstelde hij zich zeer snel zodat hij geen antibiotica hoefde. Eenmaal uit het ziekenhuis, de 6e dag, ging het heel snel mis. Om 11.00 uur was de verloskundige nog geweest maar omdat hij lekker sliep hebben we hem niet gewekt. Om 12.30 uur nam ik hem op waarna hij vreemd begon te huilen.

Meningitis?

Ik was direct gealarmeerd en vreemd genoeg zei ik ook direct: "'dit is mis, als het maar geen meningitis is" (ik heb een verpleegkundige achtergrond dus misschien dat die ervaring hier toe leidde maar helemaal 100% zeker ben ik hier niet van).

A-typische symptomen

De symptomen waren eigenlijk a-typisch; hij had wat verhoging maar reageerde verder op alle prikkels/reflexen, was wel stilletjes. Hij had geen luierpijn/nekstijfheid.?Ook de opgeroepen verloskundige maakte zich niet echt bezorgd, wellicht een navelontsteking dacht ze. Door mijn bezorgdheid toch naar het ziekenhuis gegaan. Eenmaal in de auto zakte hij snel weg en in het ziekenhuis werd de diagnose snel gesteld.

De antibiotica sloeg aan

Na enige slechte dagen (shock/slechte lever- en nierfuncties en overprikkeldheid) knapte onze knul op, gelukkig sloeg de antibiotica aan. Volgens de kinderarts was het cruciaal dat we snel gereageerd hadden, een uur later en de uitkomst had negatief geweest). Na enige weken hadden we hem weer thuis.

Ondernemende peuter

Nu, ruim een jaar en een intensieve fysiotherapie later is het een heerlijke, ondernemende peuter, die zo het er naar uit ziet geen gevolgen meer ervaart. De kinderarts heeft aangegeven dat het fout is geweest om geen antibiotica te geven na de geboorte en heeft de interne procedures aangescherpt zodat deze fout niet nog eens kan gebeuren. Het is voor ons fijn dat de 'fout' is toegegeven maar het had zo makkelijk kunnen worden voorkomen.

Bezorgdheid blijft

Vreemd blijft dat de veroorzaker/bacterie nooit definitief gevonden is, waarschijnlijk een streptococ.?Het is dat we zo ontzettend gelukkig waren er snel bij te zijn en nu een gezonde knul bij ons te hebben, maar meningitis blijft deel uitmaken van zijn en ons leven. We merken dat al aan kleine dingen, bijvoorbeeld als hij verkouden is, dan moet ik er voor waken dat ik 'normaal 'reageer en niet overbezorgd word terwijl we dat bij ons andere kind helemaal niet zo ervaren. Ook de zorg voor de toekomst blijft: nu merken we niet maar betekent dat dan ook dat er geen restverschijnselen zijn?!?Voor nu genieten we in de wetenschap dat wij heel veel geluk hebben gehad.

CvdV te H.